Zo zit je in de gemeenteraad van Hoogeveen, en zo ben je ‘verdwenen’. Door de corona- perikelen redelijk geruisloos, de afscheidsmomenten zijn tot nader order uitgesteld. Gelukkig is mijn opvolgster Lisa wel geïnstalleerd, dus de continuïteit is gewaarborgd.
Sinds 1 april woon en werk ik in Enschede. Dat zat er al een tijdje aan te komen, en soms zit ineens alles mee. We zijn nu een aantal maanden verder, en ik kan zeggen, het bevalt me goed in Twente. (Samen)wonen en mijn nieuwe baan in het ziekenhuis in Enschede: het gaat allebei prima.
Met mijn vertrek uit Hoogeveen eindigde mijn tienjarige raadslidmaatschap. Enerzijds jammer, anderzijds helemaal goed. Een mooie politieke uitspraak. Jammer, omdat ik het raadswerk al die jaren heel leuk heb gevonden. Niet altijd de soms ellenlange raadvergaderingen op donderdagavond, wel de discussies, de kwinkslagen, het onderhandelen. Wel het contact met mensen, de dingen die ik voor en met mensen heb gedaan, de werkbezoeken (vooral die aan politie en brandweer), de samenwerking binnen onze fractie, met andere raadsleden, collegeleden, ambtenaren en heel veel andere mensen. Ik heb veel mensen leren kennen, veel leuke dingen gedaan, en veel geleerd. Helemaal goed, in de eerste plaats omdat Lisa na twee jaar eerste opvolger nu raadslid kan zijn. Leuk voor haar, goed voor de PvdA en goed voor de continuïteit. En zoals gezegd, mis ik de soms lange vergaderingen niet zo erg, en ik vind het ook wel lekker dat ik in het weekend geen stukken meer hoef te lezen.
Tien jaar is een lange tijd. Begonnen in een fractie van zes, daarna vier en deze periode twee. Begonnen in de coalitie, de laatste twee periodes in de oppositie. Heel goed om beide te ervaren, hoewel het in de meeste opzichten goed is om mee aan het stuur te zitten. Wat me het meest raakt: begonnen in een raad die een team was. Natuurlijk met ieders eigen aandachtspunten en politieke kleur, met af te toe heftige debatten en discussies, maar in het algemeen stonden wel de neuzen min of meer dezelfde kant op, en was de sfeer overwegend prima.
Hoe anders is dat in deze periode. Diverse gebeurtenissen en dossiers hebben er toe geleid dat de raad onherkenbaar is geworden. Er is veel wantrouwen, boosheid, en de manier van vergaderen is er niet beter op geworden. Waar we de vorige periode mooie stappen hebben gezet in effectiever en efficiënter vergaderen, is dat in deze periode weer helemaal los gelaten. Helaas stijgt de kwaliteit van het raadswerk niet evenredig met de lengte van de vergaderingen. Het treurige dieptepunt voor Hoogeveen is de huidige situatie. Enorme financiële tekorten, een aangeschoten college en een raad die zich zelf opnieuw uit moet vinden. Dat vind ik heel jammer. Het staat ver af van de dingen waar je als raad en college mee bezig wilt en moet zijn. De financiën weer op orde, en de sfeer weer zoals die ooit was in bestuurlijk Hoogeveen. Ik vind meestal niet dat vroeger alles beter was, maar in dit geval maak ik een uitzondering.
Partijgenoten, het ga jullie allen goed. En ik kom nog een keer live gedag zeggen.
Hartelijke groeten,
Ida Gerda Emmens
