Hoogeveen en de PvdA

Aan het begin van onze nieuwjaarsreceptie, afgelopen vrijdag 16 januari, stond ik even een kop koffie te drinken met Ard van der Tuuk. We hadden het over Hoogeveen en wat de PvdA daar door de jaren heen voor elkaar had gebokst. Dat kwam omdat hij hierover ook al had nagedacht in Emmen. Ik realiseerde me ineens dat we op een voor de PvdA bijna historische locatie stonden. Namelijk in de barruimte van Cultuurhuis Het Podium aan de Schutstraat in Hoogeveen.

Historisch omdat aan de totstandkoming ervan een waar straatgevecht was vooraf gegaan. En voor mijzelf bijzonder omdat ik er nog een tijdje heb gewerkt. Eind jaren 80 sloot het aloude jongerencentrum Het Baken aan de Grote Kerkstraat definitief de deuren. Er moest een nieuwe locatie gevonden waar jongeren terecht konden. En dat was makkelijker gezegd dan gedaan.

Zo’n gebouw moest geluiddicht en vandalismebestendig zijn en liefst uit het zicht gehouden worden. En ook niet teveel geld kosten natuurlijk. Lange tijd is men toen bezig geweest om een oude telefooncentrale aan het Stoekeplein aan te wijzen maar dat is het niet geworden. Ik weet niet meer precies hoe dat kwam maar er kwam in ieder geval een andere locatie in beeld en wel in de Schutstraat. Toen dat ‘uitlekte’ waren de rapen gaar natuurlijk onder de middenstanders in deze winkelstraat. Het verzet was groot, ook bij een groot deel van de Hoogeveense gemeenteraad waar het CDA nog een bijna onaantastbare positie had. Maar de PvdA zat ook in het College met o.a. wethouder Koos Huizing. En Koos ging ervoor. Door roeien en ruiten en met alle denkbare tegenwind. Het Podium kwam er. En het staat er nog steeds en heeft nog altijd een functie voor jongeren die met cultuur bezig willen zijn.

Zo’n actie van Koos is eigenlijk best typerend voor de PvdA. We zijn een partij die altijd verder kijkt en denkt dan de waan van de dag. We zoeken naar die beroemde stip op de horizon. Waar willen we heen en hoe komen we daar? Want als we dat niet doen dan was er nooit een Podium geweest. Dan hadden we in Hoogeveen ook geen Smederijen gehad want ook dat is zwaar bevochten in de Hoogeveense gemeenteraad waar destijds sterk het sentiment heerste dat de inwoners van Hoogeveen niet teveel te zeggen moesten krijgen over hun eigen situatie en woonomgeving. Dan was ook Krakeel nooit vernieuwd en niet één van de aantrekkelijkste wijken van Hoogeveen op dit moment geworden. Kenmerkend voor deze acties, die Hoogeveen en haar inwoners (jong en oud) geen windeieren hebben gelegd, is ook dat de PvdA daarbij altijd aansluiting zoekt bij initiatieven van mensen die een steuntje in de rug goed kunnen gebruiken. De Hoogeveense jongeren in de jaren ’80 hadden die steun nodig en de PvdA is er toen voor gaan staan. Wetende dat het een lastige klus zou worden die niet op ieders steun kon rekenen. En dat is eigenlijk ook van toepassing op onze deelname aan het huidige kabinet. Terwijl heel Nederland weet dat onze samenleving op een aantal zaken dreigt vast te lopen (zorg, woningmarkt, arbeidsmarkt) pakken wij de klus op en worden er vervolgens op afgerekend in de peilingen.

Vandaag las ik het interview met Jeroen Dijsselbloem in de Volkskrant. Het artikel is opgesierd met de mooie kop: Steun de PvdA, want het tij keert. En daar ben ik het van harte mee eens. Want hoewel het voor velen onzekere tijden zijn en het gevoel sterk aanwezig is dat alles minder wordt, heeft de PvdA in het verleden steeds weer laten zien dat onze betrokkenheid uiteindelijk de samenleving sterker maakt. Een samenleving waarin iedereen er toe doet. Ook de jongeren dus die in Hoogeveen aan het eind van de jaren ’80 volledig afhankelijk waren van de gevestigde orde. En als daar niet de PvdA tussen had gezeten, dan hadden we een andere locatie voor onze nieuwjaarsreceptie moeten zoeken. Hendrikus Loof, kandidaat Statenlid